Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv

Sabahın Neşesi, Civciv Sarı’nın Merakı
Güneş, tarlanın ucundaki ayçiçeklerinin üzerine ilk ışıklarını gönderirken çiftlikte tatlı bir telaş başlamıştı. Horoz ötmüş, inekler uyanmış, tavuklar kahvaltı arayışına koyulmuştu. Tavuk kümesinin kenarında, sarı tüyleri parlayan, minicik bir civciv uyanıyordu. Adı Sarı’ydı.

Sarı, daha birkaç günlük bir civcivdi ama dünyayı merakla izliyordu. Her yaprağı, her böceği, her sesi dikkatle takip ederdi. Diğer civcivler annelerinin peşinden ayrılmazken, Sarı’nın gözleri hep ufuktaydı. “Acaba tarlanın arkasında ne var? Bu rüzgâr nereye gider?” gibi sorularla doluydu kafası.

O sabah ise bambaşka bir şey oldu. Kümesin önünden kırmızı bir top geçti. Rüzgârla yuvarlanan top, önce çimenlerin üzerinde sekti, sonra küçük bir tümsekten aşağı yuvarlandı. Gözden kayboldu. Sarı, bir anda büyülenmiş gibi kıpırdadı.

Topun Ardından İlk Adım
“Ne güzel parlıyor!” dedi Sarı kendi kendine. Kırmızı top ona kocaman bir elma gibi görünüyordu. Hemen peşinden koşmak istedi ama bir an durup kümesine baktı. Diğer civcivler annelerinin yanında kıvrılmış uyukluyordu.

“Geri dönerim,” diye fısıldadı. “Sadece biraz bakacağım.”

Ve işte macera başladı. Sarı minik patileriyle çimenleri geçerek topun izini sürdü. Top küçük bir patikaya girmişti. Yol boyunca arılar uğulduyor, kelebekler uçuyordu. Sarı hem topu izliyor hem de yeni şeyler görmenin heyecanıyla neşeyle zıplıyordu.

Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv

Ormanın Kenarında Yeni Dostlar
Top, bir çalının altından geçip ormanın kıyısına doğru yuvarlandı. Sarı da peşinden gitti. Orada karşısına minik bir sincap çıktı.

“Merhaba küçük civciv, nereye böyle aceleyle?” diye sordu sincap.

“Bir kırmızı top gördüm, onun peşindeyim,” dedi Sarı. “Sence buradan geçmiş olabilir mi?”

Sincap bir ağaca tırmanıp dalların arasından baktı. “Evet! Göletin kenarında parlayan bir şey var. Belki odur.”

Sarı teşekkür etti ve yoluna devam etti. Minik kalbi heyecanla atıyor, “Acaba yakalayabilecek miyim?” diye düşünüyordu.

Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv

Göletin Sürprizi
Gölden önce küçük bir tepe vardı. Sarı yavaşça yukarı çıktı ve tepenin ardından baktığında kırmızı topun göletin hemen kenarında durduğunu gördü. Ama o da ne! Top gölete hafifçe dokunmuş ve suya düşmüştü.

Sarı, kenara kadar yaklaştı. Top suyun üzerinde yavaşça süzülüyordu. Tam bu sırada suyun içinden çıkan bir kurbağa konuştu:

“Merhaba! Kırmızı top mu arıyorsun?”

Sarı biraz utanarak başını salladı. “Evet… O yuvarlandı ve ben duramadan peşinden geldim.”

Kurbağa gülümsedi. “Cesaretin varmış. Ama yalnız seyahat etmek tehlikeli olabilir.”

Sarı kafasını eğdi. “Sadece biraz bakacaktım… Ama şimdi çok uzağa geldim.”

Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv

Dönüş Yolu ve Gerçek Keşif
Kurbağa topu burnuyla kenara itti. Sarı topa yaklaştı ve onu inceledi. “Ne kadar parlak ama… galiba en güzel kısmı onun peşinden giderken gördüğüm şeylerdi.”

Geri dönmek üzere yola koyuldu. Bu kez yanında kurbağa vardı. Yolda sincaba da rastladılar. Hep birlikte patikadan geçtiler, çimenlerin üzerinden zıpladılar.

Sarı kümesine vardığında güneş tepeye çıkmıştı. Anne tavuğu telaşla onu ararken görünce hemen yanına koştu. “Neredeydin Sarı? Çok endişelendik.”

Sarı başını eğdi ama yüzünde bir gülümseme vardı. “Bir kırmızı top gördüm, sonra bir sincaba, sonra bir kurbağaya rastladım… ve bir sürü yeni şey öğrendim.”

Annesi onu kucakladı. “Küçük gezginim,” dedi sevgiyle. “Ama unutma, keşif güzeldir, ama her zaman geri dönülecek bir yuvaya ihtiyaç vardır.”

Kırmızı Topun Ardında Kalanlar
O günden sonra Sarı hep anlatacak yeni hikâyelerle doluydu. Artık sadece meraklı değil, aynı zamanda dikkatliydi. Kırmızı top hâlâ kümesin kenarında duruyordu. Bazen rüzgârla yuvarlanır, ama Sarı artık onun peşinden koşmazdı. Çünkü en güzel keşfin sadece bir eşya değil, yaşadığın yolculuk olduğunu öğrenmişti.

Ve o geceden sonra Sarı, topun peşinden giderken tanıştığı dostlarla ilgili tatlı rüyalar görmeye başladı.

Gökten üç elma düşmüş: biri yolunu cesaretle arayanlara, biri dostlukla dönenlere, biri de yuvayı kalbinde taşıyanlara…