Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv

Kırmızı Topun Peşinden Giden Civciv Güneşli bir bahar sabahı, minik civciv Ciko, tavuk annesiyle birlikte çiftliğin önündeki çimenlikte oynuyordu. Ciko çok enerjik, meraklı ve her şeye burnunu sokan bir civcivdi. O sabah annesi ona özel bir hediye vermişti: Parlak kırmızı bir top!

Ciko topu görünce sevincinden zıpladı. “Bu benim mi? Gerçekten mi?” diye heyecanla annesine sordu. Annesi gülümsedi: “Evet canım, artık senin. Ama dikkatli oyna, çok uzağa gitme.”

Ciko, topuyla zıplaya zıplaya oynamaya başladı. Topu gagasıyla itti, üstüne atladı, yuvarladı. Kırmızı top çimlerin üstünde parlıyor, Ciko’nun neşesi gökyüzüne ulaşıyordu. Ama bir anda top hafifçe yuvarlandı ve küçük bir eğimden aşağıya doğru kaymaya başladı.

#image_title

“Dur! Dur!” diye seslendi Ciko, topun peşinden koşarken. Ancak top daha hızlıydı. Yuvarlanarak bahçeyi geçti, çiftlik kapısından dışarı çıktı. Ciko da hemen arkasından koştu. Minik ayaklarıyla topun ardından tıngır mıngır ilerledi.

Top, ormanın kenarına ulaştı. Ciko biraz tereddüt etti ama kırmızı topuna gözünü dikmişti. “Yalnızca birazcık girerim,” dedi. Ağaçların arasından geçerken topu tekrar gördü. Ama tam yakalayacakken top yine yuvarlandı!

Bu kez top, küçük bir derenin kenarına kadar geldi. Ciko suya yaklaştı, eğildi ve gagasıyla topu tutmaya çalıştı. Ancak ayağı kaydı ve suya düştü! Su sığdı ama Ciko çok korktu. Titreyerek dışarı çıktı. Bir sincap onu görüp yanına geldi. “İyi misin küçük dostum?” dedi.

#image_title

Ciko “Topum gitti…” diye üzgünce cevap verdi. Sincap, topun derenin diğer tarafında bir taşa takıldığını gösterdi. Ciko gözlerini ovuşturdu ve “İşte orada!” diye bağırdı. Ama bu sefer hemen koşmadı. Önce derin bir nefes aldı. “Daha dikkatli olmalıyım,” diye düşündü.

Sincap bir ağaç gövdesinden yaptığı köprüyle ona yardım etti. Ciko dikkatlice yürüdü ve sonunda topuna ulaştı! Kırmızı top, hala parlak ve güzeldi. Civciv, topuna sarıldı ve “Seni çok özledim!” dedi.

Geri dönerken yolunu kaybetmişti. Birden endişelendi. “Annem beni merak eder!” diye düşündü. O sırada ormanın içinden tanıdık bir ses geldi. “Cikooo!” Annesiydi! Tavuk annesi civcivini bulmak için ormana gelmişti.

Ciko koşarak annesine sarıldı. “Topum kaçtı, ben de peşinden gittim ama sonra suya düştüm ve kayboldum…” dedi. Annesi onu sakince dinledi, sarıldı. “Önemli olan senin güvende olman. Toplar yeniden alınır ama sen bir tanesin.”

Eve dönerken Ciko topunu sımsıkı tuttu ama annesinin elini hiç bırakmadı. Artık bir şeyi daha iyi biliyordu: Ne kadar değerli olursa olsun, hiçbir şey güvenliğinden önemli değildi.

O günden sonra Ciko, topuyla sadece annesinin gözetiminde oynadı. Her seferinde dikkatliydi. Ama bir yandan da o kırmızı topun peşinden yaşadığı küçük macerayı hatırladı ve o günü hep özel bir anı olarak sakladı.